Posts Tagged ‘sokken’
‘Oma, wil jij sokken voor me breien???’ Verbaasd antwoordde ik:”Meen je dat nou?”
En hij wilde het echt.
“Draag je ze dan ook?”
“Ja….”
Samen reden we naar de wolwinkel, zodat hij zelf een mooie bol kon uitkiezen.
Als vierjarige kon hij alleen maar de ondersten zien liggen.
Hij pakte een bol en zei: “Oh nee, die vind ik niet mooi.”
Het waren donkere kleuren!
Toen heb ik hem maar eens opgetild, want ik had hem al zien liggen, zijn favoriete kleur.
Groen!
Die ging mee naar huis.
En ik ben meteen maar begonnen.
Het was een hoop gemeet, maar hier zijn ze…
Op zijn sokken liep hij naar boven om mij iets te laten zien.
‘Oeh, ze kriebelen,” zei hij.
Dat moet natuurlijk niet, dus we besloten ze toch maar even uit te doen.
“Ik denk, dat mijn voeten aan ze moeten wennen.” 🙂
De volgende dag kreeg ik een foto opgestuurd, waar hij door de tuin loopt op de sokken.
Hij draagt ze zelfs binnenste buiten.
Eind goed, al goed!
Na het breien van 6 paar beenbeschermers voor de nieuwe leden van
The Highland Regiment , hield ik het even voor gezien…..
Nou ja…af en toe….. 😉
Ik heb een sokkenlap gemaakt. Natuurlijk met 2 draden tegelijk,
want zo krijg je twee identieke sokken. Veertig steken heb ik opgezet op naalden 6.
Een vriendin kwam met het idee om aan één zijkant een zwarte band te verven en daar dwars de kleuren op te zetten.
Uiteindelijk werd de boel weer uitgehaald en gesplitst.
En nu ben ik lekker aan het breien. Het wordt erg naar zin en het regelmatig terugkomen
van de kleur zwart vind ik erg leuk. Dank je wel Meta!
Soms heeft een mens gewoon een uitdaging nodig. Hier is de mijne….teensokken.
Afhechten was een waar gevecht 😉 Steeds maar weer gleed een naald uit die ‘ene’ steek.
Toen heb ik een rondbreinaald genomen voor de laatste afhechttoer…wat een verbetering…
Wel even hannesen met aandoen… ik kom af en toe een teen tekort 🙂
Tijdens het verven was ik heel gespitst op de onderste laag. Wilde er voor zorgen, dat de verf ook daar goed terecht kwam.
Heel vaak tilde ik het breisel een beetje op om er onder te gluren. Werd het naar mijn idee een beetje te nat, dan depte ik de bovenkant flink met keukenpapier. Uiteindelijk heb ik het hele handeltje voorzichtig omgekeerd, zodat ik het nog even kon controleren en eventueel nog wat verf kon aanbrengen.
Toen was het zaak om het netjes en degelijk met het plastic op te rollen en in mijn verf / stoompan te leggen.
Nu maar duimen dat het niet te nat was gemaakt, zodat de hele boel ging doorlopen.
Dan is het wachten geblazen en aangezien ik mijn wol ook altijd laat afkoelen voordat ik kijk, duurde dat lang..lang..lang…
Tot mijn opluchting was de verf goed opgenomen en niet teveel geweest, want tijdens het wassen en spoelen was het water amper gekleurd. Een beetje geluk heeft een mens af en toe ook weleens nodig…toch?
Gezellig rondkijkend bij de verschillende kraampjes op de Farm and Country Fair
ontdekte ik een sokkenlap . Die moest ik echt kopen.
Nu nog verven en breien.